سياست خارجي ايران در چند لايه؛
يکي از کليديترين پرسشهايي که مقدمه تحليلي صحيح از سياست خارجي يک دستگاه ديپلماسي است، سؤال از چارچوب نظري حاکم بر آن است. نظريههاي روابط بينالملل که منشعب از آرای فلاسفه سياسي مبدع و تأثيرگذار در تاريخ انديشه هستند البته از تنوع زيادي برخوردارند، ولي درعينحال براي رسيدن به وجوه عمليتر که کاربردي سياسي و نه لزوما آکادميک دارد، ميتوان رهيافتهاي تئوريک واقعگرايانه و ايدهئاليستي را بهعنوان شاخصترينها در نظر آورد. رئاليسم يا «سياست قدرت» که ريشه در آراي هابز و تا حدي ماکياولي دارد و ايدهآليسم در روابط بينالملل که بيشتر فلسفه آنچه «بايد» است تا آنچه «هست» و بن آن را بايد بيشتر نزد کانت و تا حدي روسو پي گرفت. اولي تعادل مبتنيبر وضعيت جنگ بالقوه است و دومي بر صلح تکيه ميزند.
کد خبر: ۱۷۱۴۰۱ تاریخ انتشار : ۱۳۹۷/۰۹/۰۴